"Senność" - Wojciech Kuczok

"Senność" to obraz współczesnej Polski w miniaturze. Obraz bardzo wiarygodny, obserwowany przez nas na co dzień w najbliższym otoczeniu czy za pośrednictwem mediów. To historia ludzi, których życie jest dalekie od normalności. Świeżo upieczony lekarz Adam po latach życia pod dyktando rodziców próbuje się wyrwać z domu i żyć według własnych przekonań. Miasto, w którym miał znaleźć sprzyjającą przestrzeń, staje się jednak miejscem wrogim.Cierpiący na niemoc twórczą pisarz Robert czuje na sobie presję otoczenia, które domaga się kolejnej genialnej powieści. Mężczyzna szuka natchnienia, o które ciężko, gdy zdrowie się sypie, w domu trudno znaleźć chwilę spokoju i samotności, a absorbujący widok z okna w miejscu pracy rozprasza go całkowicie. Znana aktorka Róża z powodów zdrowotnych jest zmuszona przerwać na jakiś czas swą aktywność zawodową. Przypadkowe spotkanie z Robertem mobilizuje ją do zdemaskowania męża, którego od jakiegoś czasu podejrzewała o najgorsze. Kobieta w wyrafinowany sposób osiąga cel i poznaje prawdę, która ją zmieni.

Życie wspomnianych bohaterów to tylko część prawdy o współczesnych Polakach. Pisarz sporo uwagi poświęca wszelkiego rodzaju patologiom, w których wychowuje się i żyje wiele współczesnych Polaków. Rodziny alkoholików, którzy mieszkają w zapuszczonych norach, płodzą pokolenia chuliganów i kryminalistów. Wiejska prowincja tylko szuka nowych sensacji i skandali obyczajowych, żeby można było o czym pogadać z sąsiadką w autobusie jadącym do miasta. Wpływowy polityk co dzień z niepokojem sprawdza w internecie, ile o nim napisano i czy przypadkiem nie traci na popularności. Jego żona, gorąca zwolenniczka ojca dyrektora, próbuje nawrócić męża, który, jak twierdzi, gdzieś pobłądził.

"Senność" ukazuje też świat, w którym jednostka silniejsza jest podporządkowuje sobie jednostkę słabszą, tkwiącą w letargu. Czy uda jej się wyswobodzić, wygrać z "sennością", w której pogrążył ją współczesny świat?

Niezwykły realizm utworu osiągnął autor, sięgając do języka swoich bohaterów. Nie braknie w nim gwary czy wulgaryzmów, pisarz nie wystrzega się także dosadnych opisów brzydoty czy przemocy. Charakterystyczny jest również język narracji. Jest ona ciągiem myśli i odczuć, które w nieuporządkowany sposób nasuwają się narratorowi. Stąd też niekończące się zdania wielokrotnie złożone. Dlaczego takie? Bo taki jest świat bohaterów książki - chaotyczny, nieuporządkowany, bombardujący ich coraz to nowymi problemami.

"Senność" to według mnie dzieło wybitne - cała prawda o wielu współczesnych Polakach, chorych związkach, braku tolerancji, przemocy, cierpieniu, chorych ambicjach i manipulacji życiem ludzi słabszych.