piątek, 31 maja 2013

"Cacko" - Krystyna Sienkiewicz


\Treścią książki są wspomnienia znanej aktorki, która komentuje świat postrzegany z perspektywy człowieka-artysty. Pani Krystyna dzieli się  osobistymi, czasem bardzo bolesnymi wspomnieniami z czasów naznaczonego piętnem wojny dzieciństwa, a także wspomnieniami lat późniejszych, w których poszukuje własnej drogi życia, zdobywa doświadczenia w przeróżnych artystycznych dziedzinach, zwłaszcza w teatrze. Aktorka wielokrotnie podkreśla własną, dość specyficzną formę kontaktu ze światem. Dużą rolę odrywa w niej ukryte dzieciństwo, które „zabite” przez wojnę, uwolniło się i funkcjonuje w dorosłości. „Choruję na nieuleczalne dzieciństwo” – tak pisze pani Krystyna, dzieląc się z czytelnikiem swoimi pasjami, wśród których dużą rolę odgrywają przeróżne pamiątki i bibeloty kojarzące się jej z najmłodszymi latami. We wzruszający sposób opisuje swoje szmaciane lalki, które zgubiła w roku 1944, gdy biegła do schronu. Po latach, już jako dorosła kobieta, zaczęła kupować na targach staroci podobne szmacianki, by chociaż w ten sposób ocalić to, co jej zabrała wojna. A zabrała znacznie więcej niż ukochane lalki  jej ojciec zmarł w obozie, matka w szpitalu na stole operacyjnym, na który trafiła zbyt późno, gdyż w załadowanych pociągach nie znalazło się miejsce dla chorej kobiety.
Samotność pogłębiła rozłąka z ukochanym bratem, który musiał zamieszkać w sierocińcu, gdyż ciotka nie była w stanie wyżywić kolejnego dziecka. Lata po wojnie ujawniły artystyczną duszę Krysi. Talent plastyczny rozwijała w warszawskiej ASP, którą ukończyła z wyróżnieniem. To jednak nie ta dziedzina sztuki miała się okazać drogą życiową pani Krystyny. Amatorskie występy w Studenckim Teatrze Satyry otworzyły jej drzwi do nowych wyzwań. Zauważona i doceniona, dostawała nowe propozycje występów w innych teatrach, aż trafiła do teatru Ateneum.
I tak toczy się opowieść o życiu, w którym fakty mieszają się z opiniami i specyficznymi komentarzami na jego temat. W oczach pani Krystyny „szczęście to mniejsze zło”, a „śmiech to benzyna życia”. Wydaje się, że to właśnie taka filozofia  życia czyni z niej tak pogodną i wyjątkową postać. Tryska z niej prawdziwa radość życia. Warto zagłębić się w świat Krystyny Sienkiewicz, odwiedzić jej wyjątkowy, przypominający raczej galerię osobliwości dom, do którego aktorka ma tak szczególne podejście:

W tym wszystkim trzeba umieć stworzyć coś wyjątkowego, niepowtarzalnego  własny dom, i to jest szczęście.

Pani Krystynie udało się stworzyć właśnie taki azyl, mały świat, w których chroni się przed codziennością.  Czytelnik, dzięki pięknym zdjęciom, ma okazję zajrzeć do środka tego domu i zaczerpnąć trochę ukrytej w nim energii.
„Cacko” to rodzaj specyficznego pamiętnika, w którym Krystyna Sienkiewicz na nowo rozgrywa spektakl swojego życia i zapewnia, że jeszcze wiele w nim nieodegranych ról. Dla miłośników aktorki bogato ilustrowana, zawierająca wiele zdjęć i innych pamiątek z przeszłości książka będzie bardzo ciekawą lekturą.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz